καταλυμακούμαι

καταλυμακοῡμαι, -όομαι (Α)

καταχώνομαι με λίθους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -λυμακοῦμαι (< λῦμα «βράχος, πέτρα», πρβλ. πληθ. λύμακες κατά τα βώλακες, λίθακες), τ. που απαντά μόνο στο παρόν σύνθ. ρ.].